Hallo allemaal!

Daar ben ik dan, op het dakterras tussen nog hogere gebouwen in Buenos Aires! Het gaat goed met me en tot nu toe is het hier fantastisch! Ik wilde jullie eigenlijk verrassen met een verhaaltje, maar ik begreep dat de link meteen verstuurd is wanneer ik een adres toevoegde... Dus bij deze een dagje later het verhaal.

Na het afscheid op schiphol bij de douane ben ik nog door de familie uitgezwaaid tot in de slurf, vier zwaaiende armpjes op het panoramaterras van Schiphol, erg leuk! De vlucht was erg lang, 14 uur, maar ging goed. KLM had goed z'n best gedaan om mij van wat verdrietige gedachten (alles achterlaten voor een HALF JAAR) af te helpen door een uitgebreid entertainmentsysteem, ik heb me goed vermaakt met Adele, Black Butterflies, cursusje Spaans (was véél te makkelijk, goed teken

) en natuurlijk m'n lonely planet. Op het vliegveld was het even zoeken naar een geldautomaat, ben er meteen achter gekomen dat (veel) Argentijnen NUL Engels begrijpen. Maar ze zijn wel uiterst behulpzaam en erg vriendelijk! Toen een taxi nemen, eerlijk gezegd vond ik dat best spannend, want ik had in inmiddels wel begrepen dat je vooral niet die en die taxi moest nemen en vooral daar en daar voor uit moest kijken. Maarja er was zoveel aanbod, hoe weet ik dan wat ik wél moet kiezen? Uiteindelijk viel het allemaal reuze mee. Mijn eerste blikken op Buenos Aires, in de stromende regen en heftig onweer: voornamelijk hoge appartementencomplexen met van die airconditioningkastjes aan de wanden. Mijn taxichauffeur kon ook geen woord Engels dus dat was een intensieve eerste les Spaans. Wel leuk, en ik weet nu hoe ik aan kaarten voor Boca Juniors moet komen, iets wat op m'n to-do-lijstje voor de komende maanden staat! Eenmaal aangekomen bij 'La Casa de los Abuelos', los abuelos (de grootouders) zijnde María en Luciano, werd ik hartelijk ontvangen. Het was inmiddels 23.15u lokale tijd, volgens mij zaten ze al vrij lang op me te wachten, maar ze waren heel vriendelijk en na een mailtje aan het thuisfront en een douche(!) ben ik heerlijk gaan slapen.

De volgende dag heb ik het rustig aan gedaan, koffertje uitgepakt, kamertje ingericht. Ik slaap dus in een soort pension, bij een gastgezin. Hier wonen nog ong. 7 andere studenten, allemaal Amerikanen, en ontbijt is inbegrepen en avondeten doen we met z'n allen aan de ronde tafel. En dan wordt er Spaans gepraat. Ik zag het even niet meer zitten na die eerste maaltijd, ik kon echt niets van de gesprekken volgen, laat staan dat ik iets kon inbrengen of antwoord kon geven

. Gelukkig leer ik snel hier, want het heeft geen zin om op Engels terug te vallen, dus je moet wel. Verder heeft Luciano een rondje met me door de buurt gereden en laten zien waar m'n instituut is. Het verkeer hier is ook een ervaring op zich, als het even kan hoop ik hier nooit te hoeven rijden... Ik heb inmiddels ook een Argentijns telefoonnummer (voor whatsapp kan ook m'n nederlandse nummer gebruikt worden), hier even de contactgegevens:

Adres: Moldes 733, 1426, Capital Federal, Argentina
Telefoonnummer: 0054-940489004

Woensdag wilde ik erop uit, dus hup de Subte (metro) in richting centrum! Omdat ik dit ook best spannend vond heb ik geprobeerd zo verveeld mogelijk te kijken om niet te veel op te vallen als vreemdeling. Dit is gelukt want 1 keer vroeg iemand de weg aan me! Toen ik na drie keer herhalen nog steeds de vraag niet begreep was het denk ik wel duidelijk dat ik geen local was... Verveeld kijken was best een uitdaging want ik vond het ge-wel-dig! Gigantische gebouwen overal, alles is imposant en groot, en dat dan in combinatie met een heerlijk zonnetje, een palmboompje hier en daar, fantistisch. Hoewel ook te zien is dat veel gebouwen slecht onderhouden zijn, en ook de onvrede en spanning van de bevolking is voelbaar. Leuzen op gebouwen, veel zwervers, Argentijnse variant van de ME uitgerukt op het plein hoewel er voor zover ik kon zien niets aan de hand was. Ook heb ik al van veel kanten gehoord dat je in bepaalde wijken beter niet kunt komen, vooral niet alleen en al helemaal niet 's nachts. Ander sfeertje dan in Nederland. Maar behalve dat je alert moet zijn is het helemaal niet onveilig of gevaarlijk hier (voor zover ik nu heb ervaren). Ik heb een leuk dagje gehad, veel gelopen, een aantal highlights gezien, de lokale specialiteiten gegeten: empanadas (dubbelgevouwen deeghapje gevuld met vlees of kaas of groenten of ...) en ijs! 'Dulce de leche' moet ik nog proberen, weet nog steeds niet wat het precies is, volgens mij een soort karamel. Een groot nadeel van deze dag was dat ik enorm verbrand ben... was de zonnebrand vergeten mee te nemen omdat het 's ochtends bewolkt was en regende. Ik werd best wel aangestaard en schaamde me ook kapot, want niemand wordt hier rood maar is mooi getint. En dan in de propvolle metro... Maar eigenlijk kan ik er ook wel om lachen, meteen de eerste dag hoppa! Het zal ook eens niet... Ook betekende dit dat ik vanmorgen zo rood als een kreeft de eerste dag op m'n stage aankwam, muy bien...

Vandaag ben ik voor de eerste dag op het instituut geweest. De professor is echt heel aardig en behulpzaam, het instituut is wel wat oud en rommelig vergeleken met wat ik gewend ben. Maargoed dat is de consequentie van Buenos Aires en die neem ik graag voor lief

. Mijn groep bestaat uit allemaal vrouwen (behalve de prof), allemaal Argentijnse. En ze praten veel! Nog een uitstekende mogelijkheid om m'n Spaans te oefenen dus. Laura is mijn begeleidster en morgen gaan we met het praktisch werk beginnen.

Ik zal proberen nog wat foto's toe te voegen! En mijn skype-naam is eline.willemse. Owja en de Casa waar ik woon heeft een groot dakterras, echt ideaal om na werktijd voor het eten, we eten om 21 uur, lekker te zitten. Of het in de volle zon uit te houden is ga ik komend weekend uitproberen

.

Hoe is het in Nederland?

Groeten en veel liefs,

Eline