Hallo allemaal!

Ik ben er nog! Ik leef nog en ik zit ook nog steeds op m'n stekkie in Buenos Aires. Ik realiseer me dat ik deze blog een beetje heb laten versloffen de laatste tijd, perdoname! Ik schrok ook een beetje toen ik net vluchtig m'n vorige blog las, want er is toch weer heel wat gebeurd in de tussentijd. Om een eventuele bezorgdheid/medeleven meteen maar uit de weg te ruimen: ik ben al lang niet meer alleen in la casa de los abuelos! Er hebben inmiddels alweer de nodige wisselingen plaatsgevonden, momenteel zitten we met z'n zessen, 2 Amerikaanse boys, 2 Amerikaanse meiden, 1 Braziliaanse, en ik (a.k.a. Holanda). Ik ben de tijd goed doorgekomen, hoewel ik wel blij was toen ik weer een huisgenoot kreeg! Dingen die de moeite waard zijn om te vertellen: ik ben weekend weg geweest naar Tandil (lijkt alweer een eeuwigheid geleden), een aantal sportevenementen, én m'n ouders zijn maar liefst 3 weken bij me op bezoek geweest, waarvan we twee weken een prachtige reis door het noorden van Argentinië hebben gemaakt. Ga proberen wat samen te vatten en hier op papier te zetten! :-)

1. Tandil. Tandil is een klein stadje in de provincie Buenos Aires, ligt op vier uur rijden, en staat bekend om zijn excellente salami's en kazen. Ongeveer 3 maanden geleden zag ik een online advertentie voorbij komen voor een groepreis met jongeren naar Tandil. Aangezien ik op dat moment alleen in huis was, ik een lang weekend voor de boeg had ('Dag van de Vlag' of een van zijn varianten), en ik wel zin had om wat meer te zien dan appartementencomplexen en stinkende uitlaatgassen, heb ik me ingeschreven! Was een groot succes! Erg fijn om wat platteland met koeien te zien, trekkings te doen over de cerro's (heuvels) rondom Tandil, lekkere salami gegeten en élke avond feest natuurlijk, inclusief verkleedpartij! Ik kwam er gelukkig net op tijd achter wat 'fiesta de disfraces' betekende, dus had op de valreep een dracula-cape van iemand kunnen lenen en de bijbehorende tanden op de kop kunnen tikken. Was wel behoorlijk heftig om tussen allemaal Argentijnen te zitten, vergde wel wat inspanning om de gesprekken en grappen te kunnen volgen. Gelukkig vonden ze het ook reuze interessant dat er een Nederlandse mee was, dus er was altijd wel iemand die het mij een tweede keer wilde uitleggen ;-). Alles bij elkaar was het echt een topweekend, veel nieuwe mensen leren kennen, en ook na dit weekend zijn er nog wat reünietjes georganiseerd.

2. Sportevenementen. Ten eerste was daar natuurlijk het EK voetbal, waar ik overigens inhoudelijk niet verder op in wil gaan. En jullie denk ik ook niet. Komt erop neer dat ik ten tijde van de eerste wedstrijd net een Deense als huisgenoot had, en we samen de wedstrijd gingen kijken in de enige echte Hollandse bar in Buenos Aires: Van Koning! Was stampvol, veel Nederlandse expats, ook een local die in z'n eentje eigenlijk meer passie uitte dan alle Hollanders bij elkaar ('vamosvamosvamos!!!') ;-). Was leuk, maar had natuurlijk een veel groter feest kúnnen zijn...
Dan nieuws van Boca, die verloren een week of wat na de Hollandse vernedering de finale van de Copa del Libertadores (Champions League van Zuid-Amerika). Nog een (sportieve) domper dus. Recent waren natuurlijk de Juegos Olimpicos, met als hoogtepunt de dameshockeyfinale tegen de Argentijnse Leones. Was hier om 4 uur 's middags, dus zat op het lab, via radio1 heb ik gelukkig alles kunnen volgen, en eindelijk goed sportnieuws! :D Gelukkig voor de Argentijnen won diezelfde middag een Argentijnse knul volledig onverwacht het goud bij Taekwondo, de eerste en enige goude medaille voor Argentinië (toch best een schande voor een land met 40 miljoen inwoners, goed zo Nederland!). En nog meer goed nieuws: Boca heeft afgelopen week gelukkig wél de Copa Argentina gewonnen!

3. Dingen die z'n gangetje gaan. Hieronder reken ik ten eerste stage: ben na m'n drieweekse break weer begonnen, dingen langzaam aan het afronden en beginnen aan het schrijven van het verslag, nog slechts 5 weken te gaan. Ten tweede, Spaanse les: Leila heeft me inmiddels álle werkwoordstijden aangeleerd, en ik probeer deze nu aan m'n dagelijkse vocabulair toe te voegen. Heb m'n eerste Cortazar verhaaltje gelezen en ben ook bezig met boek in het Spaans, genaamd ‘Como agua para chocolate' (Nederlandse titel is ‘Rode rozen en tortilla's'). Ten derde, salsa en tango: Ben nog steeds m'n salsaklasjes aan het volgen, blijft leuk! In de salsabar voel ik me toch, ondanks 4/5 maanden les, nog steeds beginner en erg Europees, in de zin van dat het sensuele heupgebeuren me behoorlijk houterig afgaat. Ik ga tóch maar zonder schaamte de dansvloer op, onder het motto ‘oefening baart kunst' ;-). Daarnaast ben ik ook begonnen met wat tangolesjes, is erg mooi naar te kijken en ook leuk om te doen. Probeer het in m'n tijd hier nog te doen wanneer ik kan, want Buenos Aires is natuurlijk dé place to be voor de tango!

4. Bezoek van ‘los papás'. 9 Juli 2012 eind van de middag: Eline hobbelde in een stadsbus gedurende 2 uur langs de sloppenwijken van BA richting vliegveld Ezeiza, en los papás begonnen aan het laatste uurtje vliegen (van de 14). Was erg leuk om elkaar weer in het echt te zien na 4,5 maand! De eerste week hebben we in BA doorgebracht. We zijn bij m'n lab geweest, bij m'n salsaklasje, bij een asado in la casa de los abuelos, dus mijn Argentijnse leventje in een notendop ;-). Verder de toeristische dingen afgelopen, Evita gezocht en gevonden (haar graf dan), heel wat feria's (straatmarktjes) afgelopen (tot vervelens toe van de enige man in het gezelschap), de tango gedanst. Die tangoavond is trouwens wel het vermelden waard, Club Gricel werd namelijk in alle toeristenboekjes aanbevolen. Wat er na de les echter overbleef aan danskoppels had toch wel een hoog gehalte ‘vergane glorie' en ‘over de datum'. En zonder schaamte in korte rokjes en strakke jurkjes de dansvloer op. Het dansen had ook weinig meer met tango te maken. Ons inziens hadden ‘de boekjes' Club Gricel een beetje overschat, maar we hebben desalniettemin een uiterst vermakelijke avond gehad! Verder nog van alles in BA gedaan, en maandagnacht 16 juli vertrokken we met de bus richting het noorden! Onze eerste stop was het moerasgebied ‘Esteros del Ibera', waar we verbleven op een zogenaamde estancia (boerderij) bij José, Martha en José junior. Ze hadden een enorm land, met eigen jungletje waar we brulapen gespot hebben en geprobeerd hebben een goeie foto te maken (toen de aap met poep begon te gooien hebben we die pogingen gestaakt). Prachtig daar, we zagen koeien, termietenheuvels en verder tot in de verste verte NIETS... wat een ruimte. Volgende dag een bootexcursie op het meer, waar we capibara's, kaaimannen, herten, en een hele hoop mooie vogels hebben gezien. Vervolgens zijn we na een stop bij de Jesuïetenruïnes van San Ignacio bij de watervallen van Iguazú aangekomen. Ongelooflijk. 1,7 km lang aan water dat naar beneden stort, érg indrukwekkend. Daarna zijn we naar het noordwesten gevlogen, naar de provincies Salta en Jujuy. Heel anders weer dan de rest van Argentinië qua landschap en bevolking. In deze regio's zijn de oude Incatradities nog terug te vinden, evenals Incaruïnes. Daarnaast is het natuurlijke landschap prachtig en heel divers, van bergen met 7 kleuren, tot steenformaties in alle vormen. We hebben (oké kleine stukjes) gelopen over Ruta Nacional 40, de weg die van noord tot zuid Argentinië loopt, 5000 km lang is en waarvan vele stukken onverhard zijn. Echt fantastisch, zo'n vrij gevoel. We hebben ook nog het wintercarnaval in Salta meegepikt, wat mij toch echt aan het Braziliaanse carnaval deed denken, erg leuk om mee te maken. Echt om jaloers van te worden hoe die meiden én zeker ook jongens kunnen dansen! Na een laatste dagje in Buenos Aires zijn papa en mama na drie weken Argentinië geproefd te hebben weer naar Nederland vertrokken. Was een prachtige reis, smaakt naar meer!

Nou, hier laat ik het maar even bij, het is al een behoorlijk lange update geworden zie ik! Ik hoop dat het hier snel weer wat mooier weer wordt, de kou heeft inmiddels plaats gemaakt voor onweer en regen. Als afsluiter nog een wist-je-datje: wist-je-dat.... afgelopen week het record voor de duur van een metrostaking in de Argentijnse geschiedenis is verbroken! Het was vandaag de 11e(!) dag van de staking. Het schijnt dat de metro's morgen weer gaan rijden, maarja, iedereen hier weet dat je maar moet afwachten of dat of echt zo is...

Veel liefs!
Eline

PS. Foto's heb ik nog niet geüpload (duurt een eeuwigheid), komt eraan. Zoals jullie van mij (eigenlijk van reismee.nl) gewend zijn krijgen jullie een mailtje als het zover is.