Eerste weekend in Buenos Aires

Hallo allemaal!

Vorige week om deze tijd zat ik nog in het vliegtuig, en inmiddels ben ik al behoorlijk gewend aan het leventje hier. Gek is dat! Dit keer schrijf ik zittend in m'n kamertje met de lamp aan en de ventilator, en buiten regent en onweert het, maar het is wel benauwd. Ergens heeft het ook wel wat, buiten flitsen en knallen en het geluid van de regen op de patio (zolang je de deur niet uithoeft dan). De komende week schijnt het zo te blijven, dus ik ben blij met m'n zojuist aangeschafte gadget: een paraplu! Mijn vorige verhaal was na m'n eerste dagje lab, dus ik heb een heel weekend om over te vertellen! Hoogtepunten: het nachtleven van Buenos Aires en twee eerste keren van typisch Argentijnse tradities.

Vrijdag op het lab begon het praktisch werk, en dat viel me een beetje tegen omdat er met ELK apparaat dat we gebruikten wel iets mis was. Het apparaat gaf bijvoorbeeld bij alle metingen een score van 0.002 (is téveel toeval), na wat rondvragen in het instituut was de reactie: 'ja, probeer hem maar een keer uit en aan te zetten, soms doet ie het dan weer'. Of de deksel van de centrifuge ging na het spinnen niet meer open, wat resulteerde in een begrijpende blik van een labgenoot en de tip 'ja gewoon blijven proberen, had ik vanmorgen ook, na ongeveer 20 keer gaat ie vanzelf een keer open'. Daarnaast waren alle voorraden op, tekort aan glaswerk etc etc. Kortom, het gaat hier allemaal wat anders dan wat ik gewend ben. En het is duidelijk dat ze geen geld hebben voor fancy apparaten. Maar, het is erg gezellig op het lab en het werk wat ze doen is goed, het duurt alleen wat langer om tot een resultaat te komen. Maar ik denk dat ik het hier wel naar m'n zin ga krijgen!

Vrijdagmiddag (hier is het 'middag' tot aan het avondeten, dus tot een uurtje of negen) was ik erg moe, ik denk nog van de reis en van alle nieuwe indrukken. Maar het was een erg mooie dag, dus ben met een John, Amerikaanse huisgenoot, en Fidela, de schoonmaakster/werkster, naar een park in Palermo gegaan. Erg mooi! Een beetje vergelijkbaar met het Vondelpark denk ik, enorm veel mensen aan het hardlopen, fietsen, skeeleren, skateboarden. Een prachtige plek, paar palmbomen erbij, romantisch bruggetje. Er schijnt ook een mooie rozentuin te zijn maar die was helaas al dicht. Vervolgens hebben we besloten niet thuis te eten en heeft Fidela (een Peruaanse) ons een Peruaans restaurant laten zien. Eten bestond uit een paar hele kippen met goeie zelfgemaakte patat en salade. De inrichting was, nou ja, die was er gewoon eigenlijk niet (zie foto), en alle blikken van de bezoekers waren op de televisie gericht. Er was namelijk een voetbalwedstrijd aan de gang, dan weet je het wel met Argentijnen. Maar erg leuk, zonder Fidela had ik deze plek nooit gevonden, en het eten was erg goed! Dit tripje betekende trouwens dat ik voor dat ik er erg in had in een TREIN in Buenos Aires zat. Had me eigenlijk voorgenomen om dat niet te doen gezien recente omstandigheden, maar... ik leef nog!

's Avonds met ik met twee andere huisgenoten meegegaan naar een zogenaamde 'boliche' (=club/disco). De groep waarmee ik was bestond uit Amerikaanse exchange studenten, eerlijk gezegd niet m'n eerste keus maar het was een geslaagde avond en het was erg leuk voor mij dat ze me uitnodigden! In overeenstemming met het stereotiepe beeld van Argentinië gaan veel dingen hier op een vrij inefficiënte manier. In de boliche viel dat me nog eens op. Als je een drankje wil, ga je eerst in de rij om een ticket te kopen voor je drankje. Als je dat ticket hebt, kun je vervolgens nog een keer in de rij gaan staan om je daadwerkelijke drankje te halen. Achter een bar van ongeveer vier meter breed staat dan één mevrouw drankjes in te schenken. En cocktails/mixdrankjes zijn hier veel populairder dan bier, dus dat inschenken duurt ook wel even. Tsja, ff wennen. Volgens mij kan het handiger

.

Zaterdag was ik van plan m'n tan bij te werken (zit nu in het vervelproces van afgelopen woensdag trouwens), maar het was echt VEEL te warm om je in de zon te begeven. Gelukkig is er ook schaduw op het dakterras. Ik ben al sinds ik hier ben van plan om m'n lesboek Spaans eens goed te bestuderen en de lonely planet, om tripjes buiten Buenos Aires uit te stippelen en een tangoschool te zoeken. Ik weet niet wát ik doe, maar vrije uurtjes gaan zo voorbij met skypen, met huisgenoten praten etc. dat het er nog niet echt van gekomen is. 's Avonds kregen we pizza in de casa, en daarna heb ik met twee huisgenootjes de bars in Palermo (hét uitgaansgebied) verkend. Erg leuk, op veel plaatsen live muziek en pleinen omgeven door alleen maar bars. Echt levendig dus, tel daarbij op dat de temperatuur heerlijk is om je buiten te begeven, en dat het erg lang doorgaat. Nadeel van de grote stad is wel dat je echt lang bezig bent voor je thuis bent. Optie taxi is te duur. Optie lopen is te ver. Optie bus is de beste, maar dat betekent dat je op de bus moet wachten, en vervolgens door de file (ja in die wijk is er de hele nacht file)richting huis gaat, dan wegens gebrek aan kennis van de stad niet bij de juiste halte uitstapt waardoor je uiteindelijk nog 45 minuten naar huis moet lopen. Ik zeg voor het gemak halte, maar bussen hebben eigenlijk geen uitstaphaltes hier, je moet zelf opletten waar je bent en als je eruit moet druk je op de knop en stopt de bus. Best lastig dus als je de stad niet kent

. Goed, wat ik wilde zeggen is dat het dus altijd wel een uurtje duurt voordat je weer thuis bent en dan wordt het al snel laat.

Zondag was het enorm warm. Perfecte dag om '¡que calor!' uit te roepen. Weer geen tan dus, tenzij je inderdaad in de schaduw ook wat bijkleurt. Zondag rustig aan gedaan, maar wel de dag van de twee Argentijnse tradities! Eerste typisch Argentijns ding, het drinken van 'mate', wat je eigenlijk gewoon op z'n nederlands uitspreekt (mah-tee). Het zit eigenlijk een beetje tussen thee en koffie in en over de bereiding ervan zijn boeken vol geschreven. Het belangrijkste van mate is dat je het deelt met het gezelschap waar je je in verkeert. Er is één mate beker, daar doe je de bladeren in, vervolgens schenk je er heet water bij en gaat de beker rond waarbij iedereen een slokje neemt. Als het water op is vul je het weer bij. Ik vond het best lekker! Je kunt er ook suiker of sap bij doen, heb ik nog niet geprobeerd. Ik moet sowieso een eigen mate-beker gaan kopen hier, ze worden ook overal op straat gekocht in allerlei designs, mooi souvenir! En om de komende zes maanden mate uit te drinken natuurlijk. Veel Argentijnen nemen hun mate-beker gevuld met bladeren en een thermoskan met gekookt water mee naar het park en gaan daar dan met z'n allen mate zitten drinken (met z'n allen uit één beker dus). Best knus! Owja, niet onbelangrijk, als je ziek bent is het beleefd om mate vriendelijk af te slaan, aangezien je met z'n allen aan hetzelfde pijpje zit. Tweede eerste keer: een Argentijnse asado! Komt neer op een barbecue. Argentijnen staan bekend als enorme vleeseters, nou dat heb ik geweten, een biefstuk van zo'n formaat heb ik nog nooit gezien! In mijn huis doen we elke zondag asado, in het huisje boven op het dakterras. Er werden naast biefstuk ook worsten en groenten op de asado gegooid en er was salade en brood. Lekker! En feit is dat het vlees hier goed is, nog een stereotyp wat ik kan bevestigen.

Nou, nu is de werkweek weer begonnen, heb zin om op het lab aan de slag te gaan. En wie weet kan ik een middag of anders zeker in het weekend weer meer van Buenos Aires gaan ontdekken! Dan horen jullie het weer

.

Veel liefs,

Eline

¡Hola!

Hallo allemaal!

Daar ben ik dan, op het dakterras tussen nog hogere gebouwen in Buenos Aires! Het gaat goed met me en tot nu toe is het hier fantastisch! Ik wilde jullie eigenlijk verrassen met een verhaaltje, maar ik begreep dat de link meteen verstuurd is wanneer ik een adres toevoegde... Dus bij deze een dagje later het verhaal.

Na het afscheid op schiphol bij de douane ben ik nog door de familie uitgezwaaid tot in de slurf, vier zwaaiende armpjes op het panoramaterras van Schiphol, erg leuk! De vlucht was erg lang, 14 uur, maar ging goed. KLM had goed z'n best gedaan om mij van wat verdrietige gedachten (alles achterlaten voor een HALF JAAR) af te helpen door een uitgebreid entertainmentsysteem, ik heb me goed vermaakt met Adele, Black Butterflies, cursusje Spaans (was véél te makkelijk, goed teken

) en natuurlijk m'n lonely planet. Op het vliegveld was het even zoeken naar een geldautomaat, ben er meteen achter gekomen dat (veel) Argentijnen NUL Engels begrijpen. Maar ze zijn wel uiterst behulpzaam en erg vriendelijk! Toen een taxi nemen, eerlijk gezegd vond ik dat best spannend, want ik had in inmiddels wel begrepen dat je vooral niet die en die taxi moest nemen en vooral daar en daar voor uit moest kijken. Maarja er was zoveel aanbod, hoe weet ik dan wat ik wél moet kiezen? Uiteindelijk viel het allemaal reuze mee. Mijn eerste blikken op Buenos Aires, in de stromende regen en heftig onweer: voornamelijk hoge appartementencomplexen met van die airconditioningkastjes aan de wanden. Mijn taxichauffeur kon ook geen woord Engels dus dat was een intensieve eerste les Spaans. Wel leuk, en ik weet nu hoe ik aan kaarten voor Boca Juniors moet komen, iets wat op m'n to-do-lijstje voor de komende maanden staat! Eenmaal aangekomen bij 'La Casa de los Abuelos', los abuelos (de grootouders) zijnde María en Luciano, werd ik hartelijk ontvangen. Het was inmiddels 23.15u lokale tijd, volgens mij zaten ze al vrij lang op me te wachten, maar ze waren heel vriendelijk en na een mailtje aan het thuisfront en een douche(!) ben ik heerlijk gaan slapen.

De volgende dag heb ik het rustig aan gedaan, koffertje uitgepakt, kamertje ingericht. Ik slaap dus in een soort pension, bij een gastgezin. Hier wonen nog ong. 7 andere studenten, allemaal Amerikanen, en ontbijt is inbegrepen en avondeten doen we met z'n allen aan de ronde tafel. En dan wordt er Spaans gepraat. Ik zag het even niet meer zitten na die eerste maaltijd, ik kon echt niets van de gesprekken volgen, laat staan dat ik iets kon inbrengen of antwoord kon geven

. Gelukkig leer ik snel hier, want het heeft geen zin om op Engels terug te vallen, dus je moet wel. Verder heeft Luciano een rondje met me door de buurt gereden en laten zien waar m'n instituut is. Het verkeer hier is ook een ervaring op zich, als het even kan hoop ik hier nooit te hoeven rijden... Ik heb inmiddels ook een Argentijns telefoonnummer (voor whatsapp kan ook m'n nederlandse nummer gebruikt worden), hier even de contactgegevens:

Adres: Moldes 733, 1426, Capital Federal, Argentina
Telefoonnummer: 0054-940489004

Woensdag wilde ik erop uit, dus hup de Subte (metro) in richting centrum! Omdat ik dit ook best spannend vond heb ik geprobeerd zo verveeld mogelijk te kijken om niet te veel op te vallen als vreemdeling. Dit is gelukt want 1 keer vroeg iemand de weg aan me! Toen ik na drie keer herhalen nog steeds de vraag niet begreep was het denk ik wel duidelijk dat ik geen local was... Verveeld kijken was best een uitdaging want ik vond het ge-wel-dig! Gigantische gebouwen overal, alles is imposant en groot, en dat dan in combinatie met een heerlijk zonnetje, een palmboompje hier en daar, fantistisch. Hoewel ook te zien is dat veel gebouwen slecht onderhouden zijn, en ook de onvrede en spanning van de bevolking is voelbaar. Leuzen op gebouwen, veel zwervers, Argentijnse variant van de ME uitgerukt op het plein hoewel er voor zover ik kon zien niets aan de hand was. Ook heb ik al van veel kanten gehoord dat je in bepaalde wijken beter niet kunt komen, vooral niet alleen en al helemaal niet 's nachts. Ander sfeertje dan in Nederland. Maar behalve dat je alert moet zijn is het helemaal niet onveilig of gevaarlijk hier (voor zover ik nu heb ervaren). Ik heb een leuk dagje gehad, veel gelopen, een aantal highlights gezien, de lokale specialiteiten gegeten: empanadas (dubbelgevouwen deeghapje gevuld met vlees of kaas of groenten of ...) en ijs! 'Dulce de leche' moet ik nog proberen, weet nog steeds niet wat het precies is, volgens mij een soort karamel. Een groot nadeel van deze dag was dat ik enorm verbrand ben... was de zonnebrand vergeten mee te nemen omdat het 's ochtends bewolkt was en regende. Ik werd best wel aangestaard en schaamde me ook kapot, want niemand wordt hier rood maar is mooi getint. En dan in de propvolle metro... Maar eigenlijk kan ik er ook wel om lachen, meteen de eerste dag hoppa! Het zal ook eens niet... Ook betekende dit dat ik vanmorgen zo rood als een kreeft de eerste dag op m'n stage aankwam, muy bien...

Vandaag ben ik voor de eerste dag op het instituut geweest. De professor is echt heel aardig en behulpzaam, het instituut is wel wat oud en rommelig vergeleken met wat ik gewend ben. Maargoed dat is de consequentie van Buenos Aires en die neem ik graag voor lief

. Mijn groep bestaat uit allemaal vrouwen (behalve de prof), allemaal Argentijnse. En ze praten veel! Nog een uitstekende mogelijkheid om m'n Spaans te oefenen dus. Laura is mijn begeleidster en morgen gaan we met het praktisch werk beginnen.

Ik zal proberen nog wat foto's toe te voegen! En mijn skype-naam is eline.willemse. Owja en de Casa waar ik woon heeft een groot dakterras, echt ideaal om na werktijd voor het eten, we eten om 21 uur, lekker te zitten. Of het in de volle zon uit te houden is ga ik komend weekend uitproberen

.

Hoe is het in Nederland?

Groeten en veel liefs,

Eline